13.8.07

Culpables

Non por coñecido un deixa de sorprenderse de certos personaxes e de certas declaracións. Manuel Fraga segue en política. Un pouco agochado e caladiño, pero segue. Iso si, cando fala non decepciona. Coma sempre. Na entrevista publicada o domingo pasado en El País sorprende xa o titular: "Si ETA vuelve a matar, también serán culpables los que negocian con ella". Ou sexa, que se ETA asasina, a culpa será de Zapatero. Pero peor é unha frase case invisible no texto. Preguntado sobre a Lei de Memoria Histórica, o ex presidente da Xunta responde: "Todo el mundo tiene derecho a enterrar a sus muertos, pero los muertos amontonados son de una guerra civil en la que toda la responsabilidad, toda, fue de los políticos de la II República. ¡Toda! Esto no se arregla con esta Ley".
Daquela, a culpa dun atentado será de ETA, do PSOE e do Goberno de Zapatero. Pero a culpa da Guerra Civil foi "¡toda!" dos políticos republicanos. Por suposto, nada tiveron que ver nin os militares sublevados, nin Franco, nin un golpe de Estado.

3 comentarios:

tzesire dijo...

dios mio, yo todavia me sonprendo con estas cosas, ya no se ni como. sera que alli te acostumbras a estas barbaridades y viajando vuelves a ver que hay cosas inaceptabales, tantas, que vemos con una normalidad alarmante. cada vez que explico lo de fraga a un extranjero simplemente no me cree.

Alfredinho dijo...

As verbas deste demente dinosaurio non merecen nin tan sequera un post no teu blogue, pero xa que xa está feito, diremos o que xa sabe todo o mundo. Os fascistas non saben de sentimentos, nin tan sequera, despois de tantos anos, son quen de recoñecer a súa culpa.
O Valle dos Caídos, esa mole que algún día debería caer abaixo, debería levar unha placa ben grande na que especificara que eses "caídos" eran "vermellos" e que ese lugar onde están foi construido coa súa sangue.

Seguimos en pé!



Qué pena me dá,
que pena me dá,
que a nai de Fraga
non poidera abortar....

Anónimo dijo...

Un saludo Miguel,
gracias por tus comentarios aunque ya ves que no dejan de ser homenajes a amigos y desahogos y neuras personales. Una de ellas es el fútbol. Soy fotógrafo y durante muchos años he seguido al Sporting, en 1ª y 2ª, a la selección de Clemente en una etapa cántabra, etc. Generalmente suelo meter impresiones personales sobre cientos de cosas. Mi cuñado austriaco dice que ahora los blogs es la moda de los españoles pero lo que el no se da cuenta es lo que nos ahorramos así en psiquiatras y/o psicoanalistas.
Un abrazo y ya veo tu blog con calma